Σάββατο βράδυ. Δουλεύω στο μπαράκι. Άνεργη πλην τίμια δημοσιογράφος, πρέπει να ζήσω. Bartender it is! Ανάμεσα σε σφηνάκια τεκίλας και βότκας, μεταξύ τυριού και αχλαδιού, ο πιο μοντέρνος τρόπος για να πιάσεις κουβεντο-καμάκι είναι να α) να μιλήσεις για τον καιρό, β) να ζητήσεις το τηλέφωνο της μπαργούμαν, γ) να μιλήσεις για το 'Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη.' Η επιλογή Γ είναι η πιο δημοφιλής. Η συζήτηση αρχίζει χλιαρά με το 'Τι δήλωσες πέρυσι στην εφορία', συνεχίζει με περισσότερο πάθος με ερωτήματα του τύπου 'Τι επιστροφή είχες' και κορυφώνεται στο 'Πόσες αποδείξεις έχεις μαζέψει;'. Το 'αγόρι' που κάθεται μπροστά στη μπάρα σου και σε βομβαρδίζει με τέτοιου είδους ερωτήσεις, για να κερδίσει το ενδιαφέρον σου, την εύνοιά σου και, γιατί όχι, και τον αριθμό του τηλεφώνου σου, είναι έτοιμο για την τελική μάχη μεταξύ του ιδίου και των υπολοίπων υποψηφίων 'μνηστήρων':
Μαζεύει όσο πιο γρήγορα μπορεί, όσες περισσότερες αποδείξεις μπορεί και στις δίνει. Πηδάει πάνω από τους άλλους θαμμώνες, κάνει άλμα εις ύψος, προσγειώνεται στο τραπεζάκι, όπου συμπαθέστατο ζευγαράκι ερωτοτροπεί, αγκαλιά με δυο ποτήρια κρασί. Αγαπάς την μπαργούμαν; Απόδειξη! Απόδειξη για τρεις Heineken: 15 ευρώ. Απόδειξη για δύο τζιν- τόνικ: 14 ευρώ. Κάνει γύρα τη μπάρα και μαζεύει αποδείξεις. Και αν είναι και πολύ απελπισμένος, μαζεύει και κανά άπλυτο ποτήρι. Αντί για σφηνάκι, κερνάει αποδείξεις. Και αν δεν έχεις πειστεί για τις αγνές του προθέσεις, σου δίνει και το τελειωτικό χτύπημα: "Υπάρχει ένα προγραμματάκι στο ίντερνετ, όπου κάνεις υπολογισμό των αποδείξεων που έχεις μαζέψει. Μου δίνεις το e-mail σου για να στο στείλω;"..... Και η μπαργούμαν πέφτει ξερή!
